Osteopathie is een manuele behandelwijze ontwikkeld in de Verenigde Staten door grondlegger A. T. Still. Still was een arts die zijn eigen kennis combineerde met nieuwe inzichten in gezondheid. De osteopaat heeft als doel om bewegingsbeperkingen in het lichaam op te sporen met zijn handen. Deze gevonden bewegingsbeperkingen worden vervolgens behandeld met manuele technieken variërend van zachte technieken tot manipulaties (kraken).
Osteopathie heeft 3 pijlers als uitgangspunt: het Pariëtaal systeem, het visceraal systeem en het craniosacrale systeem. Deze drie systemen hebben invloed op elkaar waar zij in verbinding staan door zenuwen, lymfenvocht bindweefsel en bloedvaten.
De kracht van osteopathie is dat je deze systemen eigenlijk niet los van elkaar kunt zien. Waar je bijvoorbeeld rugklachten kunt krijgen van een darmprobleem of hoofdpijnen doordat je nek vast zit. Hier onder staan deze drie systemen uitgelegd.
Dit is het bewegingsapparaat.
Klachten aan het bewegingsapparaat belemmeren het dagelijks functioneren en bewegen van de patiënt.
Een osteopaat behandelt deze klachten met technieken variërend van zachte mobiliserende technieken tot manipulatietechnieken.
Alle technieken zijn veilig en voor zover mogelijk pijnvrij.
Dit is het systeem van de organen en al onze ingewanden die invloed hebben op de menselijke fysiologie.
Spijsvertering, detoxificatie, hormonale balans zijn voorbeelden waar een osteopaat invloed op kan hebben.
Veel lichamelijke klachten worden veroorzaakt door uitstralingspijn vanuit de ingewanden.
Dit systeem bestaat uit de schedel, hersenvliezen, wervelkanaal, heiligbeen.
De menselijke schedel is een complex geheel, met eigen bewegingen en mogelijkheden tot het veroorzaken van klachten. Als er spanning ontstaat tussen deze structuren dan is het mogelijk dat u klachten ervaart.
Ook kan het zo zijn dat spanning op het ruggenmerg of de schedel andere lichamelijke klachten veroorzaakt, bijvoorbeeld na een val op de rug of het hoofd.